Pierwsza rocznica - podsumowanie i recykling odpadów.

Minął rok mojego blogowania. Bardzo dziękuję przede wszystkim Wam, moi Drodzy, którzy tu zaglądacie, komentujecie albo tylko podpatrujecie. Dzięki za wszystkie miłe słowa, które bardzo mnie cieszą i dobre rady, które bardzo cenię.

Termin rocznicy jest trochę umowny. Dokładna data jest nie do ustalenia bo trochę trwały pierwsze próby, zaznajamianie się z techniką, poza tym umieściłam kilka wpisów wstecznych. Za datę więc obrałam utworzenie fanpage'a, który zakończył wypuszczanie bloga w świat. Pamiętam tylko, że pierwsze zdjęcia jakie robiłam z myślą o blogu to zdjęcia pleśniaka z czerwoną porzeczką, który pojawił się też w tym roku. Może to ciasto będzie co roku takim tortem urodzinowym bloga:) To nie był jedyny powtórzony przepis. Rok zatoczył koło i robiłam już  także pierogi z bobem i sernik na zimno i wiele innych dań. Taka prywatna książka kulinarna to jest naprawdę użyteczna sprawa i chyba ja zaglądam tu najczęściej, żeby sobie przypomnieć ulubiony przepis:). Mówiąc o zaglądaniu wstecz, przyznam też szczerze, że jak po czasie czytam niektóre moje wpisy to się łapię za głowę. Wybaczcie, z racji zawodu jestem przyzwyczajona raczej do kodowania niż pisania prozy. Mam nadzieję, że z czasem będzie lepiej albo zacznę się ograniczać tylko do przepisów:)

Blog kulinarny to także fotografia, która kiedyś w ogóle mnie nie pociągała, ale co zrobić kiedy jemy oczami? To, że postępy spore zrobiłam widać po corocznym „rocznicowym” wypieku (aparat ten sam) możecie mnie pochwalić ;-). Choć wydaje mi się, że poziom zdjęć, przy posiadanym sprzęcie, chyba już osiągnął szczyt.

Wpisów na tym blogu nie ma wiele, ale nigdy moim celem nie była duża ich liczba (choć nie ukrywam, że czasami dręczy myśl ile to czasu minęło od ostatniej publikacji) za to wszystkie są sprawdzone i często wielokrotnie powtarzane i nie powstają specjalne na jeden raz. Wiele rzeczy chciałabym jeszcze spróbować i wiele zrobić. Mam taką listę (jak to się u nas w branży mówi TODOsów) którą nieustannie modyfikuję. W ciągu tego roku było też oczywiście wiele potraw, których nie pokazałam z różnych przyczyn: albo zdjęć nie zdążyłam zrobić bo szkoda było głodnej rodziny lub pysznego ciepłego dania, albo przepisu nie spisałam, albo danie wymagało dopracowania lub w ogóle się nie sprawdziło. Oto kilka przykładów, które zginęły gdzieś w czeluściach katalogu „śmieci” ale przy okazji urodzin właśnie taki wpis o "odpadach blogowych" postanowiłam zrobić.

Domowe lizaki - wyszły naprawdę niezłe w smaku, tylko trochę miękły podczas leżenia ale przepisu nie dopracowałam, bo dziecko nie chce lizaków, żadnych:) Pozostało mi spore opakowanie patyczków.

Ulubiona zupa męża: warzywna z buraczkami. Prosta sprawa ale warzywa muszą być tak pokrojone jak na zdjęciu, inaczej wg. męża jest dobra ale już mniej:) No ale jaki tu przepis podawać:)

Tarty z ciasta francuskie z botwinką. Czegoś im zabrakło, żeby stwierdzić, że pyszne były.

Wigilijne śledzie z beczki z olejem lnianym i rydzowym. Chciałam Was zachęcić, żeby przynajmniej czasami zrezygnować z tych wszystkich a'la matiasów (chyba zawsze z sorbinianem potasu i benzoesanem sodu). Niestety zdjęcie zrobiłam tylko przed obróbką:)

W zupie cebulowej się zakochałam ale przyzwoitych zdjęć też się nie doczekała.

Szparagi - z szynką i jajkiem w koszulce (moje pierwsze próby). Były też białe z sosem holenderskim. Najlepsze na ciepło wiec sesji nie było czasu zrobić a i sztukę robienia sosu holenderskiego muszę dopracować.

Bliny gryczane. Pyszne, choć niestety bardziej czasochłonne niż inne racuchy. Najlepsze na ciepło więc zawsze było za późno i zdjęcia już robione po zmroku a tej sztuki jeszcze nie opanowałam. (Teraz już wiem przynajmniej tyle, że balans bieli powinnam była zmienić).

Gęś przy której odkryłam, że warto na raz kupić dwie, bo wtedy udka sprytnie się układają w naczyniu: dwa lewe lub dwa prawe.

Pieczona z cydrem, pigwą, jabłkiem, czosnkiem i majerankiem. Gdy była gotowa już było ciemno, ale może i dobrze, bo powstały sos, mimo że przepyszny, nie wyglądał zachęcająco.

Często jadam bardzo proste rzeczy i z tego co jest w domu, chociażby takie kasze z warzywami czy proste duszone mięso bez żadnych "udziwnień", żeby dziecko chciało jeść.

Drożdżowe nadziewane bułeczki - niespodzianki, na zużycie resztek dżemów i mrożonych owoców - u mnie były w czterech smakach. Może kiedyś się pojawią.

Nie wszystkie eksperymenty warte są publikacji. Np. babka piaskowa tyle, że z dodatkiem karobu.

Makowiec z białym makiem jako eksperyment. Rogale Marcińskie lubię ale w strucli powróciłam do maku niebieskiego.

Ciasto z rabarbarem z "Kwestii Smaku" - powtórki nie będzie bo dla mnie zbyt tłuste się okazało.

Pierwsze podejście do rydzów: z cebulką na gęsim smalcu. Nie spisane, nie obfotografowane, pewnie poszukiwania w tym temacie będą trwały.

Miał być piękny syrop fiołkowy Komarki ale nie wyszedł i zużywałam potem słoiczki skarmelizowanego syropu cukrowego.

Czasami zajmuję się też testowaniem. Np. która bazylia najlepsza: zwykła, cytrynowa czy czerwona?

albo czy w mango im większe tym lepsze a może im bardziej czerwone?

Czasami biorę też udział w konkursach ale ostatnio już rzadko. Burgery z fasoli w sezamie z sosem miodowo-musztardowym. Były na konkurs "Trzech znaków smaku". Nic nie wygrałam:)

Było tego oczywiście dużo, dużo więcej ale może niech reszta pozostanie milczeniem.